De Sleedoorn, ze kwam onder mijn aandacht omdat ik wat takken nodig had voor in de vaas. Ze stond al te lonken in de verte met haar overdaad van roze bloemen, Prunus spinoza ‘Rosea’. Prachtig van kleur en met een frêle voorjaarsteerheid van jong leven.
Maar schijn bedriegt, de fragiel aandoende bloemen zitten vol cyanide en zijn zeer giftig. De sleedoorn heeft wel wat weg van Ali Cyaankali, de gevaarlijkste vrouw van Rotterdam. Ze lokte de heren mee naar de Kaskedee.
Ook
in pitten van de Sleedoorn pruimpjes zit de gevaarlijke stof cyanide. Wanneer
je de bloemen kneust ruik je amandel geur die typisch is voor blauwzuur.
De
bedwelmende schoonheid zit niet alleen in haar bloemen. Uit de vruchten van de
witbloeiende sleedoorn, Prunus spinoza,
maken ze in Noord-Spanje, Navarra een heerlijke likeur Paxtaran genaamd. Zoet
van smaak maar na een paar glaasjes van dit drankje zit je beneveld in de
Spaanse zon te zweten.De Sleedoorn is een inheemse plant en waardplant voor de sleedoornpage, dit vlindertje staat in Nederland op de rode lijst van bedreigde diersoorten.
Wanneer
je net als ik takken gaat knippen kijk dan wel uit want deze dame heeft zeer
scherpe doorns!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten